Puszcza Romincka
Lokalizacja
Leży na pograniczu polsko-rosyjskim. Jej południowa część należy do Polski, północna do Rosji (Obwód Kaliningradzki), a na północnym wschodzie sięga aż po jezioro Wisztynieckie leżące na granicy litewsko-rosyjskiej. Powierzchnia Puszczy wynosi około 34,5 tys. ha. Największe rzeki puszczy to Błędzianka, Bludzia i Jarka. Podstawowymi gatunkami drzew są świerk i sosna, zaś dąb stanowi około 1/5 areału. Rośnie też olsza, brzoza i jesion, lipa, wiąz, klon i grab. Największą powierzchnię (33%) stanowią bory mieszane. Dużą osobliwością są torfowiska źródliskowe. Świerki rosnące na torfie tworzą niespotykane poza północno-wschodnią Polską zbiorowisko roślinne borealnej świerczyny na torfie, od której Puszcza Romincka nazywana jest Polską Tajgą. Świat zwierzęcy puszczy jest bardzo bogaty, żyją tu między innymi: łosie, jelenie, wilki, wydry, jenoty, sarny, dziki, lisy, borsuki i bobry. Pojawił się też niedźwiedź brunatny. Ptaków jest tu 128 gatunków, między innymi myszołów, bocian czarny, trzmielojad i orlik krzykliwy. Są również żurawie, liczne dzięcioły, gniazduje też rybołów. W nocy można usłyszeć puszczyka, sowę uszatą czy włochatkę. W rzeczkach i strumieniach żyją pstrągi.
- Pobierz artykuł w formie pliku Pdf
- Drukuj treść tego artykułu
- Powrót do poprzedniej strony
- Kontakt na stronie Kontakt