Wieża ciśnień z przełomu XIX i XX wieku. To jedna z nielicznych zabytkowych budowli znajdujących się w mieście.
Wzniesiona została w roku 1905 przez gdańską firmę „A. W. Muller” i stanowiła element miejskiej sieci wodociągowej. Wcześniej mieszkańcy zaopatrywali się w wodę z dziewięciu miejskich pomp, z których cztery znajdowały się w centrum, a pozostałe w różnych częściach miasta. Wieża zbudowana została w całości z czerwonej cegły ceramicznej, na rzucie w kształcie koła, w parterze zewnętrzne lico ścian ukształtowano w formie sześciokąta.
Budowla o wysokości 46,5 metra posiada siedem kondygnacji i kopulaste przykrycie zwieńczone latarnią z iglicą. Mieszczący się w niej zbiornik mieścił 250 metrów sześciennych wody. Wieża, jako jedna z nielicznych oparła się zniszczeniom obu wojen światowych. Tylko w niewielkim stopniu zniszczona (głównie ściany po postrzałach), zaopatrywała gołdapian w wodę do zimy 1986 roku, kiedy to na skutek pęknięcia zbiornika wyłączona została z eksploatacji. Od tego czasu budowla zaczęła popadać w ruinę.
W styczniu 2008 roku nowy właściciel wieży, miłośnik tego typu budowli, rozpoczął jej gruntowny remont, nadając wieży nowe oblicze. Wokół kopuły oraz wyżej – wokół latarni, zbudowano dwa nowoczesne tarasy widokowe, harmonizujące z charakterystyczną architekturą budynku, z którego roztacza się panorama miasta oraz otaczających go lasów. Poniżej platformy znajduje się przytulna kawiarenka, a na parterze sklepik z pamiątkami.
