Lasy Skaliskie są mało znanym kompleksem położonym na północno-wschodnim krańcu Pojezierza Mazurskiego, pomiędzy Węgorzewem a Gołdapią, w pobliżu granicy z Obwodem Kaliningradzkim. Od południa i od wschodu ograniczone przez dolinę rzeki Gołdapki, od zachodu przez dolinę Węgorapy.
Rzeźba terenu ukształtowana przez ostatnie zlodowacenie bałtyckie. Pozostałością jezior jest Bagno Minta.
Lasy Skaliskie zajmują 8700 ha powierzchni. Dominują siedliska borowe i lasu mieszanego. Zagęszczenie jeleni, saren i dzików w Lasach Skaliskich utrzymuje się na przeciętnym poziomie. W ostatnich latach spadła liczebność łosi. W lasach stale bytuje ponad 10 wilków, pojawia się też ryś. Pospolite są kuny, lisy, jenoty i borsuki, a w rzekach wydry.
Z ciekawszych ptaków, na terenach bagiennych gniazdują żurawie. Jest też bocian czarny. Pojawiają się bielik i rybołów. Na terenie Lasów Skaliskich chronione są ostoje bobrów.
