Nazwa miejscowości pochodzi od staropruskiego słowa „grabnis”, które oznacza drzewo buk. Drewniany kościół został wzniesiony w latach 1565-1566. Podczas najazdu w połowie XVII wieku Tatarzy spalili wieś, ale kościół ocalał.
Z biegiem lat został on rozebrany. Z pierwotnej budowli pozostały fundamenty i podpiwniczenie wieży. Na tych fundamentach w 1865 roku postawiono nowy, obecnie istniejący kościół. W XIX i na początku XX wieku znajdowały się w nim między innymi dwa dzwony z lat 1661-1686, które zostały zabrane przez wojska niemieckie podczas I wojny światowej.
Dziś kościół zachwyca nietypowym sklepieniem. Warto w nim zobaczyć zabytkowe organy z XVIII wieku autorstwa Jahanna Christopha Ungefunga, odnowione w 1810 roku.
Obok kościoła znajduje się obelisk w formie dużego betonowego walca, upamiętniający ofiary I wojny światowej.
