Słup graniczny niedaleko wsi Bogusze pod Prostkami postawiono w 1545 roku na styku trzech granic: Korony Polskiej, Wielkiego Księstwa Litewskiego i Prus. Jest on jednym z najstarszych tego typu zabytków w Polsce. Wysoki na około sześć metrów słup to unikat nie tylko w skali krajowej.
Pomnik tworzy murowana z cegły kolumna o podstawie kwadratu, otynkowana na biało, zwieńczona daszkiem z czerwonej dachówki. Obiekt ten stoi na wybrukowanym podłożu. Na wschodniej ścianie słupa tablica z czarnego marmuru upamiętnia ustalenie na tych terenach granicy trzech spierających się ze sobą przez kilka wieków sąsiadów.
Na tablicy wyryty został łaciński napis, który w polskim przekładzie Antoniego Wiśniewskiego brzmi: „Kiedy Zygmunt August sprawował rządy w państwie ojca a (jednocześnie) margrabia Albert I panował, ów nad Jagiełły dwojga imion starodawnymi grodami, ten nad krajem Prusów w pokoju piastował władzę, wzniesiony został ten słup, który miał oznaczać linię graniczną kraju oraz rozgraniczać tereny obu władców roku 1545 miesiąca sierpnia”. Nad tablicą umieszczono herby Litwy i Prus Książęcych.
Tablica z oryginalnym napisem i herbami została zdjęta przez Niemców i przewieziona do muzeum pruskiego w Królewcu; na słupie umieszczone są kopie wykonane z piaskowca w roku 1907.
